Dokumentalny, performatywny monodram opisujący historię mieszkańców małej wsi Kysliwka (obwód charkowski, Ukraina), która została całkowicie zniszczona w latach 2022–2024 przez armię rosyjską. Jego celem jest zachowanie pamięci o Kysliwce.
Scenariusz spektaklu powstał na podstawie wywiadów z mieszkankami i mieszkańcami Kysliwki, będącymi osobami uchodźczymi, przebywającymi w różnych krajach na całym świecie (w Czechach, Kanadzie, Niemczech, Polsce, Stanach Zjednoczonych i Wielkiej Brytanii) lub żyjącymi w różnych miejscowościach w Ukrainie.
Praca nad monodramem opierała się na technikach devised theater i teatru fizycznego, a twórczynie podnoszą w nim kwestię zasadności sztuki w czasach masowych ludzkich tragedii.
Sofiia Onishchenko jest aktorką, performerką, reżyserką. Urodziła się we wsi Kyslivka w Ukrainie (powiat kupiański, obwód charkowski). W 2018 roku rozpoczęła studia w Wyższej Szkole Sztuk Teatralnych w Charkowie na kierunku reżyserii wydarzeń teatralnych. W 2020 roku rozpoczęła studia na Narodowym Uniwersytecie Artystycznym im. Iwana Kotlarewskiego w Charkowie (specjalizacja aktorstwo teatru animacji). W tym samym roku została aktorką niezależnego charkowskiego Teatru Nafta. W marcu 2022 roku w związku z pełnoskalową rosyjską inwazją na Ukrainę, przeniosła się do Polski, gdzie kontynuuje studia we wrocławskiej filii Akademii Sztuk Teatralnych im. Stanisława Wyspiańskiego w Krakowie na kierunku aktorskim (specjalność aktorstwo teatru lalek). Interesuje się teatrem dokumentalnym, plastycznością i performatywnością w sztuce, a także teatrem jako manifestem politycznym. Jest jedną z założycielek ukraińskiego niezależnego teatru GAS i Sceny Ukraińskiej, działającej przy Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu, której celem jest prezentowanie dorobku ukraińskich artystek i artystów w obszarze teatru i sztuk performatywnych.
W tym samym roku razem z Darią Bogdan i Vasylyną Martseniuk założyła ukraiński niezależny teatr GAS. Jest jedną z kuratorek Sceny Ukraińskiej, działającej od 2023 roku przy Instytucie im. Jerzego Grotowskiego we Wrocławiu. Reżyserowała spektakle: „Wiosna, lato, jesień, zima i znowu wiosna” (2023), „Jutro 10 lat temu” (2024, razem z Darią Bogdan), „Antologia” (2024) oraz czytanie performatywne „Bliźniaki jeszcze się spotkają” (2023). Jako aktorka występowała m.in. w przedstawieniu „Historia Ukrainy”(2022) niezależnego teatru GAS oraz podczas koncertu muzycznego zespołu kwit/квіт pt. „Kwiaciarnia” (2024, reż. Ada Tabisz), zaprezentowanego w ramach PPA w Teatrze Capitol. Jest również performerką, m.in. wzięła udział w performansie ulicznym „MAJDAN: ukraińskie re-kreacje. Od «rewolucji na granicie» do «rewolucji godności»” (2023). W 2024 wraz z Darią Bogdan i Vasylyną Martseniuk została nominowana do wrocławskiej Nagrody Arlekin w kategorii „Debiut” za spektakl „Historia Ukrainy”. W tym samym roku otrzymała Stypendium Artystycznego Prezydenta Wrocławia oraz stypendium rektora Akademii Sztuk Teatralnych. Interesuje się teatrem immersyjnym, technikami Devised Theatre, performatywnością w sztuce oraz teatrem rozumianym jako medium pamięci.
Premiera spektaklu niezależnego Teatru GAS | W ramach Sceny Ukraińskiej
Daty pokazów:
12–13.04.2025 (sb., nd.) godz. 18:00
Sala Teatru Laboratorium Instytutu Grotowskiego
W języku ukraińskim, z napisami w języku polskim
Czas trwania: 70 min.
Uwaga! W spektaklu jest mowa o zbrodniach wojennych Rosjan. Wykorzystywana jest głośna muzyka i światło stroboskopowe.
W sobotę 12.04.2025po spektaklu odbędzie się spotkanie z twórczyniami i twórcami, prowadzenie:
Anna Ursulenko (wstęp wolny; w języku polskim z tłumaczeniem na język ukraiński)
